Miraç - Yıldırım Beyazit Tıp Fakültesi

Sabah ve akşamları bir anda soğuyan lakin gün içinde bizi terleten güneşiyle Ankara'mızın pastırma havalarındayız. Bu güzel güneşli sabahta aldık heybelerimizi miniklerimizin ışıltılı gözlerini görebilmek için çıktık yola. Güle oynaya Pediatri servisimizin yolunu tuttuk.

Bir dosya ilişti gözümüze, ilk ismine hayranlık duyduk miniğimizin. Miraç'tı ismi.

Miraç 10 yaşında ve hastanemizde Kronik Böbrek Yetmezliği (Böbreklerin zamanla işlevini kaybetmesi) sebebiyle tedavi görüyor. Öncelikle kapıdan girdiğimizde oğluna olan sevgisinin güzelliği yüzüne yansımış annesi karşıladı bizi. Ona kendimizi tanıttıktan sonra Miraç ile tanışma sırası geldi. Yeni uyanmış, gözleri mahmur mahmur bakıyordu. Birbirimizle tanıştıktan sonra oyunlarımızı gösterdik ve rengarenk taşlarıyla Jenga oynamak istediğini söyledi. Beraber çok çekişmeli, bir o kadar da gülüşmeli bir oyun oynadık. Sonra diğer oyun tekliflerimizi reddederek dahiyâne bir fikirde bulundu ve bu taşlardan bir bina, büyük bir bina yapmak istediğini söyledi. Bu yaşında estetik zevkinin yanında bir de mimari zekasıyla bizi hayretlere düşürdü. Onun önderliğinde gerçekten çok güzel bir ev yaptık. Kendisi Beşiktaşlıymış, ikimizin de Galatasaraylı olması kule yapma yarışlarımızı alevlendirse de bu tatlı çekişme onu çok mutlu etmişe benziyordu. En sevdiği rengin kırmızı olduğunu daha taşları seçerken anlamıştık. Kırmızı arabalara ilgi duyuyormuş hatta Formula 1 yarışlarına ve takımlarına bile hakim bu miniğimiz.

Asla bitmesini istemediğimiz bu gülüşmelerimizin ve çekişmelerimizin ardından yakışıklı miniğimizin dileğini sorduk kendisine. Ağzından heyecanla " Kırmızı Uzaktan Kumandalı Araba" sözleri çıktı.

Siz de Miraç'ımızın mutluluğuna ortak olmak ister misiniz?

Gülümsediğinde tüm dünyayı aydınlatan miniğimizin, Miraç'ımızın hediyesi elimize ulaştığında hemen annesine güzeller güzeli haberimizi ilettik. Kontrollerine yetişemedik ama elbette ki küçüğümüzün dileğini en kısa sürede eline ulaştırmak ve o güzel gülüşünü tekrar görebilmek için tüm mücadelemizi verdik ve düştük evinin yoluna. Evlerine geldiğimizde güzeller güzeli annesi açtı kapıyı ve bizi içeri buyur etti. Miraç bizi bekliyormuş sabırsızlıkla ve biraz kafasını dağıtmak için dışarı çıkmış. Annesiyle sohbet edip beklemeye başladık Miraç'ımızı. Sonunda geldiğinde ve bizi gördüğünde çok mutlu oldu. Hemen hediyeyi açmaya koyuldu ve görünce çok sevdi, çok heyecanlandı hatta öyle ki yedek pillerini almak için bize tatlı gülümsemesiyle teşekkür ettikten sonra koşa koşa mağazaya gitti. Bizler de Miraç'ın dileğini gerçekleştirip onun içi gülen gözleriyle dileğine kavuşmasını sağlayan gönüllümüze minnettarız. İyi ki varsınız!

Diğer Çocuklarımız: