Muhammet Yusuf - Karadeniz Teknik Tıp Fakültesi

Trabzon’un alışılagelmedik havalarından güneşli bir günde, miniklerimizi ziyaret edecek olmanın verdiği heyecan ile Hematoloji servisinin yolunu tutuyoruz. İçeri girdiğimizde Muhammet Yusuf bizi kocaman gülümseme ile karşılıyor. 

Miniğimiz 10 yaşında ve Maling Neoplazm (Bir çeşit kanser) tanısıyla hastanemizde tedavi görmekte. Miniğimizin kocaman gülümsemesini gördüğümüzde biz de çok mutlu oluyoruz ve hemen sohbet etmeye başlıyoruz. Bize arabaları çok sevdiğini söylüyor ve bize bir sürü araba markası sayıyor. Bu konuda bir hayli bilgili olduğunu öğreniyoruz. Daha sonra miniğimize büyüyünce ne olmak istediğini soruyoruz ve bize sanayi ustası olmak istediğini, arabaların her türlü sorununu çözebildiğini ve kendini bu konuda daha çok geliştirmek istediğini söylüyor. 

Miniğimize başka neler yapmaktan hoşlandığını sorduğumuzda ise oyun oynamaktan çok zevk aldığını söylüyor. Bu konuda çok ortak noktamız olduğunu fark edince sesindeki heyecan ve yüzündeki gülümseme bir hayli artıyor. Sonrasında kendisine getirdiğimiz boyama kitapları ve kalemlerini heyecanla açıyor ve anı kalması için kocaman kalpli yapıştırmalardan bize birer tane hediye veriyor. 

Miniğimiz Muhammet Yusuf’la çok güzel vakit geçirdikten sonra sıra dilek almaya geliyor ve dileğini sorduğumuzda yüzünde kocaman bir gülümseme ile “PS4 için Minecraft oyun CD’si” istediğini söylüyor. 

Siz de miniğimizin dileğini gerçekleştirip yüzündeki mutluluğa mutluluk, sesindeki heyecana heyecan katmak ister misiniz?

Mutluluğun uçuştuğu güzel bir öğle vakti hediyemizi alıp miniğimizin yanına doğru yola koyulduk. Elimizde miniğimizin çok istediği hediyesi ile polikliniğe vardık. Miniğimiz bizi ve hediyesini görünce çok sevindi, gözlerinin muhteşem ışıltısından mutluluğu anlaşılıyordu. Bizle oyunlar hakkında sohbet etmeye bayılan miniğimiz oynadığı diğer oyunlardan bahsetmeyi de ihmal etmedi. Çok eğlenceli bir sohbet oldu. God Of War Ragnarok oynamaya bayıldığını söyledi. Oynadığı oyunları bize anlatırken gözleri mutluluktan ışıl ışıl parlıyordu. Artık veda etmemiz gerekiyordu ama sohbetinden ve eğlencesinden kendimizi alıkoymak çok zordu. Kendisini tekrar ziyaret edeceğimizi söyleyerek vedalaştık ve yüzünde gülücükler bırakarak miniğimizin yanından ayrıldık. Miniğimizin yüzündeki gülümsemenin bir parçası olan gönüllümüze çok teşekkür ederiz.